“Als je de ene hand geeft, dan komen ze gauw met twee”

Henriëtte* is inmiddels bijna 80, maar het begon op haar 70ste verjaardag. Haar zoon en dochter waren met hun partners op bezoek, zoals bijna elke zondag. Ze had een taart gebakken en gezorgd voor een lekkere maaltijd. Ze hield van bezoek en wilde altijd goed zorgen voor de mensen die de moeite namen om bij haar in de aanleunwoning langs te komen.

Evert*, haar veel te jong overleden echtgenoot, had het vanaf het gouden fotolijstje op het dressoir gadegeslagen. De kinderen hadden nog op de basisschool gezeten toen ze hun vader verloren. Ze had zich altijd schuldig gevoeld over dit grote verlies, alhoewel ze niets had kunnen doen aan zijn ziekte. “Mam,” had haar dochter haar gevraagd, “kun je me geld lenen voor een auto?”

Ze had meteen “Ja hoor”, gezegd, zonder zich te realiseren wat het zou betekenen. Een week later vroeg haar zoon eenzelfde bedrag, voor een investering in zijn bedrijf. Als je het de ene geeft, moet je het de ander natuurlijk ook geven. Of nou ja geven, het waren leningen, maar ze kreeg het niet terug. De auto bleek een miskoop en de investering leek zich maar niet uit te betalen. Elke keer was er weer iets anders. Ze bleef haar kinderen geld toestoppen. Ze had nooit goed “nee” kunnen zeggen en wilde voorkomen dat ze niet meer langs zouden komen.

Haar spaarrekening was leeg en haar AOW en pensioeninkomsten waren niet meer voldoende om aan de verwachtingen van de kinderen te voldoen. Henriëtte sliep slecht, voelde zich gestrest en zag er onverzorgd uit. Ze was een schim van de trotse vrouw die ze in haar gelukkige jaren was geweest. Een lieve zorgmedewerker vertelde haar over een organisatie die haar er weer bovenop kon helpen. Er kwam een coördinator langs en twee weken later een vrijwilliger. Ze kreeg een schrift om alles in op te schrijven wat ze uitgaf. Eén keer in de week pinde ze het bedrag waar ze de hele week mee moest doen. Het was duidelijk, ook voor de kinderen, dat er geen giften meer mogelijk waren van dat bedrag.

Ze was er op tijd bij. De roodstand bij de bank was in een paar maanden tijd weer ingelopen. Er staat zelfs weer een bescheiden spaarbedrag op haar rekening. Binnenkort is haar 80ste verjaardag. Haar zoon en dochter komen met hun partners. Ze is van plan een taart te bakken en te zorgen voor een lekkere maaltijd. Ze zal goed voor ze zorgen, maar geld lenen of weggeven? Dat nooit meer.

Afbeelding van Sabine van Erp via Pixabay

Jaren geleden interviewde Jansje 12 personen die ondersteuning hadden gehad van een vrijwilliger, om hun administratie en financiën te ordenen, overzicht en inzicht te creëren en (grotere) financiële problemen te voorkomen. Van de interviews zijn 12 verhalen gemaakt. In de Week tegen Armoede,  van 11 t/m 17 oktober 2021, komt elke dag een verhaal online. Dit is het tweede deel. Hiermee krijgen armoede en financiële problematiek een gezicht. Hopelijk draagt dat bij aan meer begrip en bewustwording. Het kan tenslotte iedereen overkomen.

*Namen zijn gefingeerd.

2 gedachten aan ““Als je de ene hand geeft, dan komen ze gauw met twee””

  1. Mooie titel, mooi verhaal. Herkenbaar: je wilt geen gedoe met je kinderen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.