Hanneke* woont met haar zoon in een knusse bovenwoning in een rustige buurt van een grote stad. Ze werkt in de supermarkt. Vanaf het balkon kijkt ze uit over een speeltuin, de ontmoetingsplek voor alle ouders met jonge kinderen in de wijk. Hanneke komt er nauwelijks meer, want haar zoon is er te oud voor. Die speelt alleen nog op zijn PlayStation. Ze is als de dood dat hij een gameverslaving opbouwt.
De ex-man van Hanneke is verslaafd aan gokken en drugs en dat heeft hem, maar ook haar, heel veel geld gekost. Eigenlijk staan al zijn schulden op haar naam. Hij regelde altijd de financiën. Achteraf bleek dat hij helemaal niets regelde. Vaste lasten werden maandenlang niet of incidenteel betaald. Drie keer heeft de woningbouwvereniging gedreigd met een uithuiszetting. De laatste keer kon ze de huurachterstand aflossen door geld te lenen van een bevriende collega.
Diezelfde collega adviseerde om haar ex uit huis te gooien en het slot te laten vervangen. Daar staat ze nog steeds achter, maar sindsdien is hij haar aan het stalken. Hij drukt uren op de bel, ook midden in de nacht. Bij het politiebureau deed ze aangifte van stalking. Ze kwam van een koude kermis thuis, want werd meteen gewezen op de verkeersboetes die nog open stonden. Door haar ex gemaakt, maar de auto staat op haar naam. Bij de politie durft ze niet meer aan te kloppen.
Gelukkig zijn er ook organisaties die helpen. De vrijwilliger hielp om alle enveloppen open te maken en in een map te ordenen. Hij maakte een overzicht en ging met haar mee naar de gesprekken bij de bewindvoerder. Die houdt haar financiën nu in de gaten, de post kan ze gewoon doorsturen. Schuldhulpverlening is de volgende stap. Ook bij het invullen van de aanvraag voor de Voedselbank kreeg ze hulp van haar vrijwilliger.
In het begin vond Hanneke het vreselijk om in de rij te staan bij de Voedselbank. Ze trok haar capuchon over haar voorhoofd. Later werd de schaamte minder. Toen op het werk werd gevraagd of Hanneke extra kon komen, heeft ze verteld dat ze niet kon, omdat ze haar voedselpakket op moest halen. Ze mocht toch al geen kassadienst draaien, omdat er loonbeslag was gelegd op haar salaris, dus de meeste collega’s wisten al van haar financiële problemen. Nu weet iedereen er vanaf en dat maakt het wel makkelijker om te accepteren. Laatst zei een collega: “Han, heb je voor ons het nummer van de Voedselbank, we hebben wat kratten kaas over.”
Jaren geleden interviewde Jansje 12 personen die ondersteuning hadden gehad van een vrijwilliger, om hun administratie en financiën te ordenen, overzicht en inzicht te creëren en (grotere) financiële problemen te voorkomen. Van de interviews zijn 12 verhalen gemaakt. In de Week tegen Armoede, van 11 t/m 17 oktober 2021, komt elke dag een verhaal online en daarna elke week. Dit is het negende deel. Hiermee krijgen armoede en financiële problematiek een gezicht. Hopelijk draagt dat bij aan meer begrip en bewustwording. Het kan tenslotte iedereen overkomen.
*Namen zijn gefingeerd.