“Het is alleen maar afwachten”

Het echtpaar komt uit Roemenië. Om te werken zijn ze naar Nederland gekomen. En voor een beter leven. Ze hebben twee opgroeiende kinderen. Elke dag stonden ze vroeg op om aan het werk te gaan. Beiden hadden verschillende banen in de schoonmaakbranche en kregen meerdere keren een tijdelijk contract. Ondanks vooruitzichten en beloften kwam er niets van het felbegeerde vaste contract. Op een dag zaten ze beiden thuis, zonder baan en zonder inkomen.

Het was al moeilijk om rond te komen, maar zonder inkomen was het onmogelijk. Op straat komen te staan was geen optie en de kinderen moesten hun schoolwerk kunnen doen, dus de huur en energierekening werden als eerste betaald. Voor de rest was het keuzes maken. De rekeningen waren gaten die werden gevuld. De ene keer het ene, de andere keer het andere gat. Sommige gaten werden bodemloze putten.

Met beide handen werd elke kans op inkomen aangegrepen, zowel door de man als door de vrouw des huizes. Er kwamen nieuwe banen; allemaal tijdelijk en flexibel. Gelukkig deden de kinderen het goed op school en konden dankzij hun bijbaantjes in ieder geval meedoen aan uitjes of sport. Toch liepen de schulden verder op. Schulden bleken minder tijdelijk en schuldeisers minder flexibel. Het was niet meer mogelijk om de schulden zelf weg werken, dus klopte het echtpaar voor hulp aan bij de gemeente.

De papieren zaten al netjes in een map, maar toch kwam er een vrijwilliger om te helpen. Hij kwam een paar keer op bezoek, toen gaf hij aan niks meer te kunnen doen. Het echtpaar wist precies hoeveel er binnenkwam en hoeveel eruit ging. Ze bezuinigden op alle mogelijke manieren. Ook hierin kon de vrijwilliger niets betekenen. Het probleem was dat de vaste lasten te hoog waren, het inkomen te laag en variabel en de schulden niet meer zelf op te lossen.

Het is nu aan de schuldhulpverlening. De schuldhulpverlener die aan hen was toegewezen kreeg een andere baan. Nu is het wachten op haar vervanger. Ze hangen regelmatig aan de telefoon, bang om vergeten te worden. Het echtpaar vraagt zich hardop af “Waarom doet niemand iets?”. Ze wachten op hulp en blijven ondertussen heel hard werken.

Afbeelding van deepcove via Pixabay

Jaren geleden interviewde Jansje 12 personen die ondersteuning hadden gehad van een vrijwilliger, om hun administratie en financiën te ordenen, overzicht en inzicht te creëren en (grotere) financiële problemen te voorkomen. Van de interviews zijn 12 verhalen gemaakt. In de Week tegen Armoede,  van 11 t/m 17 oktober 2021, komt elke dag een verhaal online. Dit is het vierde deel. Hiermee krijgen armoede en financiële problematiek een gezicht. Hopelijk draagt dat bij aan meer begrip en bewustwording. Het kan tenslotte iedereen overkomen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.