Na 7 jaar onderzoeken, studeren en schrijven was het zover: op 24 november 2022 promoveerde ik in de aula van de Radboud Universiteit in Nijmegen en verdedigde mijn proefschrift: “Als de financiën op orde zijn, heb je meer rust”, een onderzoek naar de ondersteuning aan cliënten met financiële problemen door vrijwilligers. Bloedzenuwachtig als ik was voor de verdediging, volgde ik een training bij Anne Spies. Weg met die powerpoint en ingewikkelde woorden, adviseerde ze. Vertel een verhaal over iemand die geholpen is door een vrijwilliger!
Tijdens de training vertelde ik over Elza. Al meer dan drie jaar bezocht ik haar regelmatig. In het begin intensief, om te helpen met het verzamelen van alle documenten en informatie om toegelaten te worden tot een schuldhulpverleningstraject. In februari 2020 kon de minnelijke schuldregeling gestart worden. Daarna appte ze me jaarlijks om een afspraak te maken om te helpen met het verzamelen van gegevens voor het heronderzoek.
In de maand voor mijn promotie bezocht ik Elza. Ik gaf haar mijn proefschrift en vroeg of ik tijdens de verdediging over haar mocht vertellen. “Tuurlijk, ik schaam me nergens voor,” was haar antwoord. Of ze in de aula aanwezig wilde zijn, vroeg ik. Helaas, ze moest werken, maar ze zou proberen of ze het online kon volgen. Dat leek me lastig voor iemand die in de thuiszorg werkt. Het proefschrift zou ze in ieder geval gaan lezen.
Het lekenpraatje, voorafgaand aan de verdediging van mijn proefschrift, ging naar volle tevredenheid. De zaal luisterde geboeid. Ik voelde me gedragen, verbonden en trots. De opname kreeg ik later toegestuurd. Ook al was Elza er niet zelf bij, ze was volop aanwezig en kreeg alle steun.
