Simon* en Janet* zijn jeugdvrienden. Drie jaar geleden liepen ze elkaar toevallig op straat opnieuw tegen het lijf. Ze raakten aan de praat en werden verliefd. Janet had psychische problemen, was haar huis kwijtgeraakt en had geen werk. Ze sliep bij vrienden op de bank en was veel op straat te vinden. De ontmoeting met Simon was Janets redding. Ze kon bij hem intrekken en weer ritme in haar leven krijgen.
Lees verder “Een nieuw leven voor de baby”Balans betekent keuzes maken: eten, drinken, roken en/of de honden?
De drie dochters van Willy* zijn al uitgevlogen. De eerste man van Willy overleed toen de jongste dochter net was geboren. Een ongeluk. Willy erfde de boerderij en ontmoette Kees*, die bij haar introk en niet alleen voor de dieren en een inkomen zorgde, maar ook de kinderen onder zijn hoede nam. Kees en Willy kregen samen een zoon, die inmiddels werkt en veel van huis is.
Lees verder “Balans betekent keuzes maken: eten, drinken, roken en/of de honden?”“Heb je het nummer van de Voedselbank?”
Hanneke* woont met haar zoon in een knusse bovenwoning in een rustige buurt van een grote stad. Ze werkt in de supermarkt. Vanaf het balkon kijkt ze uit over een speeltuin, de ontmoetingsplek voor alle ouders met jonge kinderen in de wijk. Hanneke komt er nauwelijks meer, want haar zoon is er te oud voor. Die speelt alleen nog op zijn PlayStation. Ze is als de dood dat hij een gameverslaving opbouwt.
Lees verder ““Heb je het nummer van de Voedselbank?””“Ik begrijp niet wat er staat, dus ik bewaar het maar”
Bart* woont op de vierde verdieping van een enorm flatgebouw. Vanaf de balustrade kijkt hij uit over de parkeerplaats, het park en één van de andere flats. Met moeite kan hij zich naar beneden manoeuvreren. Zijn scootmobiel neemt het overgrote deel van de entree van zijn woning in beslag. Bart kan door verschillende operaties en aandoeningen niet lopen. Naast lichamelijke gezondheidsklachten heeft hij ook grote psychische problemen. Hij is volledig afgekeurd en leeft van zijn uitkering.
Lees verder ““Ik begrijp niet wat er staat, dus ik bewaar het maar””“Het is lopen, lopen, niet kijken”
Samira* is trotse moeder van een studerende zoon. Ze is ook mantelzorger van haar moeder van bijna 80. Het been van haar moeder is geamputeerd, ze heeft een protese en een wond aan haar ander voet. De thuiszorg komt dagelijks langs voor de verzorging. Samira helpt met boodschappen doen, wassen en gaat mee naar het ziekenhuis. Haar moeder is in Suriname geboren en de familiebanden zijn sterk. Ze gaat er elke dag naar toe.
Lees verder ““Het is lopen, lopen, niet kijken””De gordijnen zijn weer vaker open
Yvette* is een alleenstaande moeder van twee pubers. Ze kwam elke dag haar bed uit om met haar kinderen te ontbijten en ze klaar te maken voor school. Zodra ze beiden de deur achter zich dicht hadden getrokken, deed ze de gordijnen weer dicht en dook ze haar bed in. Door de scheiding was ze in een depressie terecht gekomen, of misschien was het andersom? Het één had het ander in ieder geval wel versterkt. Post maakte ze niet open, de deurbel negeerde ze en de telefoon nam ze niet op. Toen ze merkte dat haar kinderen last kregen van de thuissituatie, door een verontrustend signaal van een leerkracht, trok ze aan de bel van de hulpverlening.
Lees verder “De gordijnen zijn weer vaker open”“Zonder hulp? Dan was ik weer op straat beland”
Hans* was eigenaar van een goed lopend bedrijf. Hij werkte hard, verdiende heel veel geld, maar toch knaagde er iets. Hij miste de vrijheid om de dingen te doen die hij het liefst deed: reizen en muziek maken. Hans verkocht zijn bedrijf en vond een leuke baan in loondienst, maar na een aantal jaren ging het bedrijf failliet. In dezelfde periode vertrok zijn vrouw en nam hun dochter mee. De scheiding kostte heel veel geld, tijd en verdriet. Hans had geen baan meer, moest zijn huis verkopen, raakte dakloos en verslaafd aan alcohol.
Lees verder ““Zonder hulp? Dan was ik weer op straat beland””