“Ik begrijp niet wat er staat, dus ik bewaar het maar”

Bart* woont op de vierde verdieping van een enorm flatgebouw. Vanaf de balustrade kijkt hij uit over de parkeerplaats, het park en één van de andere flats. Met moeite kan hij zich naar beneden manoeuvreren. Zijn scootmobiel neemt het overgrote deel van de entree van zijn woning in beslag. Bart kan door verschillende operaties en aandoeningen niet lopen. Naast lichamelijke gezondheidsklachten heeft hij ook grote psychische problemen. Hij is volledig afgekeurd en leeft van zijn uitkering.

Zijn jeugd was niet gezellig en dat is een understatement. Bart’s moeder woont in één van de andere flats, maar als hij haar toevallig tegenkomt in de wijk, groeten ze elkaar niet eens. Bart heeft nog wel contact met zijn broer. Ze zien elkaar een paar keer per jaar. Er is een maat waar hij wel eens mee op pad gaat, maar ook dat is incidenteel. De computer is eigenlijk zijn grootste vriend.

De hele wereld haalt hij door spelletjes en internet in huis, hij hoeft nergens meer naartoe. Zelfs voor inkopen is het niet nodig om de deur uit te gaan. De vaste lasten worden automatisch afgeschreven en voor de rest weet hij precies hoeveel hij kan uitgeven. Bart heeft zijn financiën prima op orde, geen schulden en wel een spaarpotje voor onverwachte uitgaven.

Alles wat Bart leest, is hij zo weer kwijt, hij begrijp niet wat er staat. Dat zorgde ervoor dat hij bij elke brief of folder dacht: “Ik leg het op de stapel. Ik bewaar het maar.” Dat zat hem dwars, want hij wilde het verleden opruimen. Al die oude en minder oude brieven. Hij besloot iemand te vragen bij hem thuis te helpen, dan konden ze meteen aan de slag. Een half jaar kreeg hij ondersteuning van een thuisadministratievrijwilliger. Toen waren de acht zakken met papieren en alle losse stapels opgeruimd.

Het leesprobleem is er nog steeds bij Bart. Dat kon de vrijwilliger jammer genoeg niet weggooien. Hij begint weer met bewaren en er ligt inmiddels alweer een bescheiden stapel post. Dat komt wel weer. Misschien vraagt hij de vrijwilliger over een paar jaar weer om te helpen. Het was ook eigenlijk wel gezellig dat er elke week iemand langs kwam.

Afbeelding van Andrys Stienstra via Pixabay

Jaren geleden interviewde Jansje 12 personen die ondersteuning hadden gehad van een vrijwilliger, om hun administratie en financiën te ordenen, overzicht en inzicht te creëren en (grotere) financiële problemen te voorkomen. Van de interviews zijn 12 verhalen gemaakt. In de Week tegen Armoede,  van 11 t/m 17 oktober 2021, komt elke dag een verhaal online. Dit is het achtste deel. Hiermee krijgen armoede en financiële problematiek een gezicht. Hopelijk draagt dat bij aan meer begrip en bewustwording. Het kan tenslotte iedereen overkomen.

*Namen zijn gefingeerd.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.